In het voorbijgaan door de Nieuwe Menen Poort

Wie zal, voorbijgaand door deze Poort, denken aan
De onheroïsche doden die de kanonnen voedden?
Wie zal de laagheid van hun lot vergeven -
Deze verdoemde, dienstplichtige niet-winnaars?
    Rauw en opnieuw houdt de Salient ze vast.
    Betaald zijn de schimmen van de verdedigers met deze praal;
    Betaald, met een stapel stenen zelf-voldaan van vrede,
    De legers, die de norse moerassen verdroegen.

Dit was 's werelds lelijkste wonde. En hier beweert nu
vol trots de Poort: 'Hun naam zal eeuwig leven'.
Werd ooit een offer zo belogen
Als deze ondraaglijk naamloze namen?
Misschien verrijzen straks de Doden die zwoegden in het slijm
Om te lachen met dit misdadig schrijn.

Siegfried Sassoon
( vertaald door Piet Chielens )